نیمه تاریک ماه
نویسنده:
هوشنگ گلشیری
امتیاز دهید
داستان های کوتاه
مجموعه داستانی است اثر هوشنگ گلشیری نویسنده معاصر ایرانی. وی این اثر را حاصل تمام زحمات خود در عرصه داستان کوتاه میداند.این مجموعه دربرگیرنده گزیدهای از تمام داستانهای اوست که از سال 1339 تا 1377 به نگارش درآمده. این مجموعه ابتدا قرار بوده در هنگام حیات او و به صورت مجلدهای جداگانه، داستان کوتاه، رمان و نقد منتشر شود ولی متاسفانه با توجه به مرگ نویسنده این اتفاق میسر نمیشود. فرزانه طاهری، همسر هوشنگ گلشیری، در سال 1380 و با کمک و همیاری سیروس طاهباز توانست این مجموعهی غنی را گردآوری کند. او در مقدمه این چاپ ازسختیهای امانتداری در انتشار داستانها نوشته. داستانهای این مجموعه به ترتیب تاریخ نوشتار مرتب شدهاند، به طوری که داستان «چنار» که نخستین داستان این مجموعه به شمار میرود اولین بار در سال 1339 و در مجله پیام نوین منتشر شده و داستان «زندانی باغان» به تاریخ مهر ماه 1377 آخرین داستان این مجلد را شامل میشود.
داستانهای این مجموعه عبارتند از: «چنار»(پیام نوین، ۳۹)، «دهلیز»(زمستان۴۳)، «ملخ»(مرداد ۴۵)، «پرنده فقط یک پرنده بود»، «شب شک»(جنگ اصفهان، دفتر چهارم، بهار ۴۶)، «مثل همیشه»(جنگ اصفهان، دفتر پنجم، تابستان ۴۶)، «دخمهای برای سمور آبی»(جنگ اصفهان، دفتر ششم، بهار ۴۷)، «عیادت»، «پشت ساقههای نازک تجیر»، «یک داستان خوب اجتماعی»، «مردی با کروات سرخ»(جنگ اصفهان، دفتر هفتم، زمستان ۴۷)، «عکسی برای قاب عکس خالی من»، «معصوم اول»(جنگ اصفهان، دفتر هشتم، تابستان ۴۹)، «معصوم سوم»، «هر دو روی سکه»(شهریور ۵۰)، «گرگ»(رودکی، ش۱۰، ۱۰ مرداد ۵۱)، «عروسک چینی من»(شهریور ۵۱)، «نمازخانهٔ کوچک من»(رودکی، ش ۱۷، نوروز ۷۲)، «بختک»(رودکی، ش ۱۷، نوروز ۵۲)، «به خدا من فاحشه نیستم»(رودکی، ش ۵۹، شهریور۵۵)، «سبز مثل طوطی، سیاه مثل کلاغ»(احنمالن ۵۸)، «فتحنامهٔ مغان»(آذر ۵۹)، «میر نوروزی ما»(خرداد ۶۳)، «نیروانای من»(مهر ۶۶)، «نقشبندان»(خرداد ۶۸)»،[۱] «شرحی بر قصیدهٔ جمیله»(شهریور و مهر ۶۹)، «خانه روشنان»(اسفند ۷۰-شهریور ۷۱)، «دست تاریک، دست روشن»(خرداد ۷۲)، «نقاش باغانی»(شهریور ۷۲)، «انفجار بزرگ»(آبان ۷۲)، «حریف شبهای تار»(آذر ۷۳)، «گنجنامه»(آبان ۷۳)، «زیر درخت لیل»(دی ۷۴)، «بانویی و آنه و من»(فروردین ۷۶)، «آتش زرتشت»(فروردین ۷۶)، «زندانی باغان»(مهر ۷۷)
بیشتر
مجموعه داستانی است اثر هوشنگ گلشیری نویسنده معاصر ایرانی. وی این اثر را حاصل تمام زحمات خود در عرصه داستان کوتاه میداند.این مجموعه دربرگیرنده گزیدهای از تمام داستانهای اوست که از سال 1339 تا 1377 به نگارش درآمده. این مجموعه ابتدا قرار بوده در هنگام حیات او و به صورت مجلدهای جداگانه، داستان کوتاه، رمان و نقد منتشر شود ولی متاسفانه با توجه به مرگ نویسنده این اتفاق میسر نمیشود. فرزانه طاهری، همسر هوشنگ گلشیری، در سال 1380 و با کمک و همیاری سیروس طاهباز توانست این مجموعهی غنی را گردآوری کند. او در مقدمه این چاپ ازسختیهای امانتداری در انتشار داستانها نوشته. داستانهای این مجموعه به ترتیب تاریخ نوشتار مرتب شدهاند، به طوری که داستان «چنار» که نخستین داستان این مجموعه به شمار میرود اولین بار در سال 1339 و در مجله پیام نوین منتشر شده و داستان «زندانی باغان» به تاریخ مهر ماه 1377 آخرین داستان این مجلد را شامل میشود.
داستانهای این مجموعه عبارتند از: «چنار»(پیام نوین، ۳۹)، «دهلیز»(زمستان۴۳)، «ملخ»(مرداد ۴۵)، «پرنده فقط یک پرنده بود»، «شب شک»(جنگ اصفهان، دفتر چهارم، بهار ۴۶)، «مثل همیشه»(جنگ اصفهان، دفتر پنجم، تابستان ۴۶)، «دخمهای برای سمور آبی»(جنگ اصفهان، دفتر ششم، بهار ۴۷)، «عیادت»، «پشت ساقههای نازک تجیر»، «یک داستان خوب اجتماعی»، «مردی با کروات سرخ»(جنگ اصفهان، دفتر هفتم، زمستان ۴۷)، «عکسی برای قاب عکس خالی من»، «معصوم اول»(جنگ اصفهان، دفتر هشتم، تابستان ۴۹)، «معصوم سوم»، «هر دو روی سکه»(شهریور ۵۰)، «گرگ»(رودکی، ش۱۰، ۱۰ مرداد ۵۱)، «عروسک چینی من»(شهریور ۵۱)، «نمازخانهٔ کوچک من»(رودکی، ش ۱۷، نوروز ۷۲)، «بختک»(رودکی، ش ۱۷، نوروز ۵۲)، «به خدا من فاحشه نیستم»(رودکی، ش ۵۹، شهریور۵۵)، «سبز مثل طوطی، سیاه مثل کلاغ»(احنمالن ۵۸)، «فتحنامهٔ مغان»(آذر ۵۹)، «میر نوروزی ما»(خرداد ۶۳)، «نیروانای من»(مهر ۶۶)، «نقشبندان»(خرداد ۶۸)»،[۱] «شرحی بر قصیدهٔ جمیله»(شهریور و مهر ۶۹)، «خانه روشنان»(اسفند ۷۰-شهریور ۷۱)، «دست تاریک، دست روشن»(خرداد ۷۲)، «نقاش باغانی»(شهریور ۷۲)، «انفجار بزرگ»(آبان ۷۲)، «حریف شبهای تار»(آذر ۷۳)، «گنجنامه»(آبان ۷۳)، «زیر درخت لیل»(دی ۷۴)، «بانویی و آنه و من»(فروردین ۷۶)، «آتش زرتشت»(فروردین ۷۶)، «زندانی باغان»(مهر ۷۷)
آپلود شده توسط:
khar tu khar
1392/02/13
دیدگاههای کتاب الکترونیکی نیمه تاریک ماه
باز هم سپاس از دوست خوب کتابناکی، جناب کبیر اندر کبیر، بابت به اشتراک گذاشتن آثار این چنین با ارزش و خوندنی.
معرفی
هوشنگ گلشیری (۱۳۱۶ در اصفهان - ۱۶ خرداد ۱۳۷۹ در بیمارستان ایرانمهر تهران) نویسندهٔ معاصر ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه بود. وی را بعد از صادق هدایت، تأثیرگذارترین داستاننویس ایرانی دانستهاند. او با نگارش رمان کوتاه شازده احتجاب در اواخر دههٔ چهل خورشیدی به شهرت فراوانی رسید. این کتاب را یکی از قویترین داستانهای ایرانی خواندهاند. وی با تشکیل جلسات هفتگی داستانخوانی و نقد داستان از سال ۱۳۶۲ تا پایان عمر خود نسلی از نویسندگان را پرورش داد که در دهه هفتاد خورشیدی به شهرت رسیدند او همچنین عضو و یکی از موسسان کانون نویسندگان ایران و از بنیانگذاران حلقه ادبی جُنگ اصفهان بود.
یادش گرامی باد!
"دخمه ای برای سمور آبی 1347 "
واقعا کتاب زیبایی هست ممنون از دوست گرامی بابت گذاشتن این کتاب تو سایت .